Κίνητρα

Σύμφωνα με τους γνώστες των κομμουνιστικών παρασκηνίων, το κόμμα ανησυχεί ειλικρινά για την πιθανότητα αξιοποίησης της πανδημίας από την κυβέρνηση με στόχο την κατάργηση της καθιερωμένης πορείας – και κατ’ επέκταση τον έλεγχο της «λαϊκής διαμαρτυρίας». Ο φόβος μοιάζει κάπως παράλογος – αφού αν τον Νοέμβριο του 2021 έχει εμβολιαστεί σημαντικό μέρος του πληθυσμού κανείς δεν θα μπορεί να απαγορεύσει το συνηθισμένο τελετουργικό της επετείου, η οποία έτσι κι αλλιώς δεν ανήκει αποκλειστικά στην Αριστερά.  Εντείνεται όμως στην κόκκινη ανάλυση επειδή πρόκειται για μια συζήτηση που επιστρέφει κάθε χρονιά που γίνονται επεισόδια. Πέρα, βέβαια, από τα μεγάλα κίνητρα η αριστερή εμμονή έχει και μικρότερα. Οπως την παλιά υπόγεια κόντρα Κουμουνδούρου – Περισσού γύρω από τη συμβολή τους στη διατήρηση της συγκεκριμένης μνήμης. Ή, για να το πούμε πιο ωμά, γύρω από την απόπειρα των συριζαίων να εμφανιστούν ως οι μοναδικοί κληρονόμοι του αντιδικτατορικού αγώνα. Αν έχουν μια αξία όλα αυτά πάντως, είναι γιατί αποδεικνύουν ότι οι εγχώριοι πολιτικοί παραμένουν συμβολιστές ακόμη κι όταν η νοσοκομειακή πραγματικότητα θα έπρεπε να τους αναγκάζει να γίνουν πραγματιστές.