Υπάρχει σουηδικό χιούμορ στην καθημερινή ζωή και, κατά προέκταση, στην τέχνη; Καταγεγραμμένο από τρίτους, μάλλον όχι, εξ όσων γνωρίζω. Η Σουηδία εγείρει το ενδιαφέρον για άλλα χαρακτηριστικά της – τη σοσιαλδημοκρατία, την ιστορική εσωστρέφεια και αυτάρκεια, το κλίμα, τον Ινγκμαρ Μπέργκμαν, εσχάτως το πετυχημένο της εμπορικότατο κοινωνικό αστυνομικό μυθιστόρημα. Αλλά χιούμορ; Στη λογοτεχνία διαφαίνεται πάντως μια τέτοια σαφής τάση με την εντυπωσιακή παρουσία σειράς συγγραφέων που καλλιεργούν εσχάτως το είδος. Δεν πρόκειται για τη μεμονωμένη παρείσφρηση χιουμοριστικών καταστάσεων σε ένα έργο αλλά για τη δόμηση ενός ολόκληρου βιβλίου στην παραδοξότητα της ανθρώπινης κατάστασης και τη διακωμώδηση των πεπραγμένων μας. Μπολιασμένη από την αμερικανική παράδοση στο είδος, η νέα αυτή τάση καταφέρνει μάλιστα να φτιάξει μπεστ σέλερ ίδιου βεληνεκούς με τα αστυνομικά τους αντίστοιχα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή