Η Ελλάδα τον καιρό του Οθωνα

Αναφερόμαστε στο 1821 – λόγω της επετειακής συγκυρίας – και αναπόφευκτα, ως ένα σημείο, του δίνουμε τη διάσταση μιας στατικής χρονολογίας. Είναι, ωστόσο, μια δυναμική διαδικασία που είχε προεργασία, αλλά και συνέχεια, καθώς δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τις νέες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες. Ο μετασχηματισμός από την επαναστατική έκρηξη προς το ελληνικό κράτος δεν ήταν μια γραμμική διαδικασία. Η οθωνική διακυβέρνηση που ανέλαβε τελικά την υλοποίηση αυτού του εξαιρετικά δύσκολου έργου είχε να αντιμετωπίσει βασικά ζητήματα και αδιανόητες αρχικά δυσκολίες, όχι μόνο σε επίπεδο νοοτροπιών αλλά και σε επίπεδο στοιχειωδών αναγκών. Αντίκρισε εξαρχής μια πρωτεύουσα ερειπίων, άνυδρη και με έλλειψη φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος γύρω από την οποία έπρεπε να συγκροτηθεί το νέο κράτος. Ενα νέο κράτος που χαρακτηριζόταν από μεγάλη φτώχεια, έντονη παρουσία του θρησκευτικού στοιχείου αλλά και έλλειψη θεσμών: αυτά ήταν ορισμένα από τα δεδομένα που κλήθηκε να διαχειριστεί η οθωνική διοίκηση. «Η Αθήνα ήταν ένας σωρός ερειπίων και ήταν αδύνατον να βρεθούν αρκετά κατάλληλα καταλύματα για τον Οθωνα και τους ξένους που τον πλαισίωναν… Ο ίδιος ο Οθων κατοίκησε στην οικία Κοντοσταύλου που είχε αρχίσει να κτίζεται το 1832 και είχε κατόπιν αγοραστεί από το Δημόσιο… Στην οικία Σταματίου Δεκόζη Βούρου στεγάστηκαν αρχικά υπηρεσίες της Αυλής ενώ αποτέλεσε μέρος της βασιλικής κατοικίας του Οθωνα και της Αμαλίας όταν τον Φεβρουάριο του 1837 ήρθαν στην Ελλάδα, μετά το γάμο τους που τελέστηκε στο Ολδεμβούργο».