Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ορίσουμε την έννοια της δυστοπίας, αλλά χάριν ευκολίας ας διαλέξουμε τον απλούστερο: η ενόραση ενός μέλλοντος όπου τα πράγματα θα έχουν πάει όσο χειρότερα θα μπορούσαν να πάνε – τουτέστιν, θα έχει επιβληθεί από άκρου εις άκρον ο περιβόητος Νόμος του Μέρφι. Εξυπακούεται, λοιπόν, ότι προκειμένου να «πουλήσει τα άντερά της» μια δυστοπία υπό οιαδήποτε συσκευασία – είτε ως φιλοσοφική θεωρία είτε ως μυθιστόρημα/ταινία επιστημονικής φαντασίας – θα πρέπει να ικανοποιεί εξίσου δύο εκ διαμέτρου αντίθετες προϋποθέσεις: τη μέγιστη σύγκλιση με τις αναμνήσεις, τις γνώσεις και τις απόψεις μας, καθώς και τη μέγιστη απόκλιση από δαύτες. Είναι αυτή ακριβώς η οξύμωρη αιτία που ο Τζορτζ Οργουελ παραμένει ως ο πιο γνωστός και δημοφιλής δυστοπικός συγγραφέας, παρότι πολλές πτυχές των ενορατικών του πονημάτων έχουν διαψευστεί επανειλημμένα από τις εξελίξεις.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ