Παιδαριώδης επαρχιωτισμός

Ο Τραμπ φεύγει. Ο Μπάιντεν έρχεται. Ομως καλό είναι να μην έχουμε πάλι όσα συμβαίνουν κάθε φορά τα τελευταία πενήντα χρόνια, όποτε εκλέγεται νέος αμερικανός πρόεδρος. Τις «θεωρίες» είτε για λύτρωση είτε για καταστροφή. Αυτός ο παιδαριώδης, αυτιστικός, ανασφαλής επαρχιωτισμός έχει καταντήσει γελοίος. Ο Μπάιντεν θα ορκιστεί πρόεδρος των ΗΠΑ. Οχι… πληρωμένος διαιτητής Ελλάδας – Τουρκίας πλήρους απασχόλησης. Αν έρθει η στιγμή να πρέπει να κάνει κινήσεις στα ελληνοτουρκικά, σίγουρα θα έχει στο μυαλό του, στους φακέλους στο γραφείο του και στις συζητήσεις με τους αξιωματούχους του εντελώς άλλα από εκείνα που φαντάζονται εδώ διάφοροι πολιτικοί ραβδοσκόποι που μελετάνε σπάλες. Τα παραπάνω δεν θα συμβούν. Και μάλλον τίποτα δεν θα μεταβληθεί γενικά, μέχρι να υπάρξει κάποια νέα επαρκής αιτία γι’ αυτό. Η ιδέα ότι ο Μπάιντεν πηγαίνει στον Λευκό Οίκο έχοντας πριν απ’ όλα στο μυαλό του το Αιγαίο δείχνει απλώς ότι εδώ πολλοί ανοήτως πιστεύουν ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου. Λοιπόν: δεν είμαστε. Ιδίως στις συνθήκες και με την ατζέντα που αναλαμβάνει.