Η απουσία της Ενωσης από την Ανατολική Μεσόγειο

Ανεξάρτητα από το πώς θα διαμορφωθεί η νέα σχέση μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ ιδιαίτερα στον τομέα της ασφάλειας με τη διακυβέρνηση Μπάιντεν, η Ευρωπαϊκή Ενωση φέρεται αποφασισμένη να ενισχύσει τη «στρατηγική της αυτονομία», κάτι που σημαίνει αυτονομία και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά αυτονομία με την Ενωση στρατηγικά απούσα από την άμεση περιφέρειά της και ιδιαίτερα την Ανατολική Μεσόγειο δεν νοείται. Απούσα ενώ διαπιστώνει ότι στην Ανατολική Μεσόγειο υπάρχει ένα επικίνδυνο «κενό ασφαλείας» και υφέρπει η απειλή της γενικευμένης ανάφλεξης. Το ίδιο διαπιστώνουν σχεδόν όλα τα κράτη-μέλη της. Η Γαλλία (πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν) επισημαίνει σχεδόν καθημερινά ότι απειλείται η ευρωπαϊκή κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο με την προσπάθεια χωρών όπως η Τουρκία να κυριαρχήσουν στην περιοχή αξιοποιώντας το κενό ασφαλείας. Και αυτό δεν θα πρέπει η Ενωση να το επιτρέψει. Το κενό ασφαλείας έχει βέβαια προκύψει για πολλούς λόγους, ένας από τους οποίους – και ίσως ο σημαντικότερος – είναι και η απόσυρση των Ηνωμένων Πολιτειών (ΗΠΑ) από την περιοχή (απόσυρση που θα συνεχισθεί και με τη διοίκηση Μπάιντεν). Αλλά παρά την καθολική σχεδόν αυτή διαπίστωση, είναι εντυπωσιακό ότι η Ενωση δεν κάνει τίποτα απολύτως για να καλύψει το κενό αυτό πέρα από τις ρητορικές τοποθετήσεις. Αξιοπερίεργο είναι επίσης ότι και η Ελλάδα δεν φαίνεται ότι έχει ζητήσει κάποια συγκεκριμένη δράση της Ενωσης προς την κατεύθυνση αυτή. Ετσι μόνο η Γαλλία δραστηριοποιείται μονομερώς στην περιοχή (όχι με τον πλέον επιτυχή τρόπο πάντοτε). Αλλά έτσι δεν δημιουργούνται συνθήκες εμπεδωμένης σταθερότητας και δεν καλύπτεται κανένα κενό ασφαλείας. Μάλλον το αντίθετο.