Ο αποτρόπαιος αποκεφαλισμός του καθηγητή Ιστορίας στο Παρίσι και οι δολοφονίες στη Βιέννη υπενθύμισαν, με τον πλέον εκκωφαντικό και αιματηρό τρόπο, την ύπαρξη του ισλαμοφασισμού. Παρά τις αντιρρήσεις πολλών για τη χρήση του όρου, τα τελευταία χρόνια η ριζοσπαστικοποίηση μιας μειοψηφίας των μουσουλμάνων εκδηλώνεται συστηματικά με βίαια και αντινεωτερικά φασιστικά χαρακτηριστικά. Δυστυχώς ο μουσουλμανικός κόσμος βιώνει μια διαρκή κρίση. Τα μετααποικιακά αραβικά και βορειοαφρικανικά κράτη απέτυχαν πλήρως να συγκροτήσουν οικονομικά αναπτυγμένες κοσμικές και δημοκρατικές κοινωνίες. Ταυτόχρονα οι μουσουλμανικές μάζες στις δυτικοευρωπαϊκές μητροπόλεις συναντούν συχνά ανυπέρβλητα, αντικειμενικά και υποκειμενικά, εμπόδια στην πολιτισμική και οικονομική τους ενσωμάτωση. Οι ριζοσπαστικοποιημένοι μουσουλμάνοι επιλέγουν μια άκρως επιθετική απάντηση σ’ αυτήν την πολλαπλή τους κρίση. Εκτός από τον κοινοτισμό, τον εγκλεισμό δηλαδή στην καταγωγική κοινωνική και πολιτισμική τους παράδοση, προσχωρούν σε μια αρχαϊκή εκδοχή του Ισλάμ και κηρύσσουν τον πόλεμο στη Δύση και ό, τι αυτή συμβολίζει. Τη θεωρούν δε υπαίτια για όλα τα πραγματικά ή φανταστικά δεινά που υφίστανται στις μουσουλμανικές χώρες και στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ