Η απαγόρευση των συναθροίσεων κατά την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου δίχασε. Πρωτίστως τον νομικό και πολιτικό κόσμο, λιγότερο ίσως την κοινωνία. Εχουν ήδη συζητηθεί εκτενώς ζητήματα όπως οι νομικές βάσεις της απαγόρευσης και ο σεβασμός της αρχής της αναλογικότητας – λες και η αναλογικότητα είναι «ζυγαριά» ακριβείας ή θα μπορούσε ποτέ να αγνοήσει επιστημονικές/ιατρικές εισηγήσεις για την αναγκαιότητα περιορισμών. Στον βαθμό που έχω παρακολουθήσει τον δημόσιο διάλογο, διαπιστώνω ότι δεν έχουν τονιστεί επαρκώς ορισμένες πτυχές, τις οποίες επιγραμματικά αναδεικνύω εδώ, όχι για να αξιολογήσω τη νομιμότητα της απαγόρευσης, αλλά για να γονιμοποιήσω τον συλλογικό μας προβληματισμό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή