Εδώ κι ένα χρόνο περίπου ο κόσμος όπως τον ξέραμε έχει αλλάξει εξαιτίας του Covid-19 και η αλλαγή αυτή δεν θα μπορούσε να αφήσει το ποδόσφαιρο ανέγγιχτο: δεν βρίσκεται σε κάποιο θερμοκήπιο, ώστε να μην επηρεάζεται από όσα συμβαίνουν. Τον καιρό του Covid-19 η Μπαρτσελόνα μπορεί να δεχτεί 8 γκολ από την Μπάγερν, η Λέστερ να βάλει πέντε γκολ στη Μάντσεστερ Σίτι, οι παίκτες της Αστον Βίλα να αναγκάσουν τους παίκτες της Λίβερπουλ να μαζέψουν επτά φορές την μπάλα από τα δίχτυα τους. Μπορεί επίσης η Σαχτάρ να βάλει τρία γκολ στη Ρεάλ στη Μαδρίτη και μετά να δεχτεί έξι στην έδρα της από την Γκλάντμπαχ, ενώ σε κανένα δεν κάνει εντύπωση ότι ο Ισημερινός μπορεί να βάλει έξι γκολ στην Κολομβία στα προκριματικά του Μουντιάλ και κανείς δεν απορεί για το ότι η Βόρεια Μακεδονία προκρίθηκε στα τελικά του Euro. Αλλά ακόμα και στον καιρό του Covid-19 το να χάσει η Γερμανία από την Ισπανία με 6-0 μοιάζει εκτός λογικής. Οι Γερμανοί είχαν να χάσουν με το ίδιο σκορ από το 1931: τότε είχαν ηττηθεί από την Αυστρία. Οι Ισπανοί, ακόμα και στις πολύ μεγάλες μέρες τους δεν είχαν ποτέ σημειώσει τρία γκολ σε ματς με τη Γερμανία. Δεν τα κατάφεραν με τον Ινιέστα, τον Πουγιόλ, τον Τσάβι, τον Βίγια και τον Φερνάντο Τόρες και τα κατάφεραν με τον Κόκε, τον Μοράτα, τον Κασκάντε και τον Φεράν Τόρες – στην Ισπανία ένας Τόρες πρέπει να υπάρχει πάντα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή