«[Σ]τα βάθη της ψυχής του ονειρευόμενου βρίσκεται το σύνολο των αλληλεπιδράσεών του με τον εξωτερικό κόσμο. Αρα ο ονειρευόμενος ανακαλύπτει διαρκώς μέσα του τον κοινωνικό κόσμο, αλλά πρόκειται για έναν κόσμο που έχει γίνει δικός του, ο οποίος αποζητά την προσοχή του και συνεχίζει να τον τριβελίζει σε συνάρτηση με τη δική του ιστορία». Παίρνοντας αφορμή από αυτή τη χαρακτηριστική φράση, θα προσπαθήσουμε να διατυπώσουμε κάποιες σκέψεις σχετικά με τις αρετές αλλά και τα μειονεκτήματα του βιβλίου του Bernard Lahire Η κοινωνιολογική ερμηνεία των ονείρων, που κυκλοφόρησε πρόσφατα σε μετάφραση του Α. Αθανασόπουλου, επιμέλεια της Σ. Λεβεντίδη και υπό την επιστημονική εποπτεία της Α. Κορωναίου. Εντούτοις, πριν ξεκινήσουμε, οφείλουμε να τονίσουμε τον τρόπον τινά προσωρινό χαρακτήρα των παρατηρήσεων που ακολουθούν: μια ολοκληρωμένη και «οριστική» αποτίμηση αυτού του πληθωρικού έργου των 620 σελίδων, που έθεσαν στη διάθεση του αναγνωστικού κοινού οι εκδόσεις Πόλις επιλέγοντας μια υποβλητική λεπτομέρεια από έναν πίνακα του Ιερώνυμου Μπος για το εξώφυλλο, θα απαιτούσε πολύ περισσότερο χώρο και χρόνο.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ