Ενα τεράστιο παζάρι

Στην προηγούμενη καραντίνα, οι Γάλλοι είχαν επινοήσει τον όρο «lundimanche» (ένα μείγμα Δευτέρας και  Κυριακής δηλαδή), ενώ οι Αγγλοσάξονες μιλούσαν για «blursday» (από το blur, που σημαίνει θολός, και το day, την ημέρα). Στα τέλη του περασμένου μήνα, η Washington Post ξεκίνησε ένα ημερήσιο ειδησεογραφικό δελτίο με τίτλο «Τι μέρα είναι;», προκειμένου να βοηθήσει τους αναγνώστες να αποφύγουν την κοινωνική απομόνωση και να διατηρήσουν τη σχέση τους με τον χρόνο. H σχέση αυτή έχει περιπλακεί, είναι αλήθεια. Οπως γράφει ο Ζαν-Μισέλ Νορμάν στη Monde, ο χρόνος δεν είναι πια οργανωμένος με τη μορφή βέλους (παρελθόν – παρόν – μέλλον), αλλά έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο παζάρι, όπως στο Tenet του Κρίστοφερ Νόλαν. Στην ταινία αυτή, που είναι εμπνευσμένη από τις εργασίες του Νομπελίστα Φυσικής Κιπ Θορν, σούπερ πράκτορες πηδούν σαν κατσικάκια από το παρελθόν στο μέλλον για να εξουδετερώσουν μια παγκόσμια συνωμοσία. Την ίδια αίσθηση πλήρους αποσυγχρονισμού έχει κανείς παρακολουθώντας από τον καναπέ του κάθε μετακαραντινική περίοδο να γίνεται το πρόπλασμα για την επόμενη καραντίνα. Είναι το «λοκντάουν-φυσαρμόνικα» μέχρι να έρθει το εμβόλιο, στο οποίο έχουν αναφερθεί αρκετοί έλληνες ερευνητές τις τελευταίες μέρες.