Βασιβουζούκοι

Βασιβουζούκε, βάρβαρε, εκτόπλασμα, κερκοπίθηκε, ανθρωποφάγε, σχιζοφρενή, ορνιθόρυγχε… Οποιος έχει διαβάσει τις ιστορίες του Τεντέν, του νεαρού δημοσιογράφου που επινόησε ο Βέλγος Ερζέ, θα έχει σίγουρα διασκεδάσει (αν δεν έχει ταυτιστεί) με τον παλιό ναυτικό, καπετάνιο Χάντοκ, ο οποίος οργίζεται συχνά και βρίζει, βρίζει ακατάσχετα. Οι βρισιές στο πρωτότυπο ευτύχησαν και στην ελληνική τους μετάφραση. Το παιχνίδι της απαξίωσης στην πολιτική είναι παλιό, όσο και οι πολιτικές συγκρούσεις. Και πολύ συχνά η απαξίωση εκφράζεται με αντίστοιχες λέξεις, χαρακτηριστικές οργής και απόλυτης απόρριψης των απέναντι. Ακόμα κι αν η απαξίωση αυτή είναι γενικόλογη και πιθανότατα απορρίπτει ιδέες ή την πρακτική εφαρμογή τους, σχεδόν πάντα προσωποποιείται. Είναι οι φορείς των ιδεών και των πολιτικών που μας ενοχλούν, ιδίως όταν μπλέκονται συνέχεια στα πόδια μας. Κι όταν συμβαίνει αυτό, ξυπνάει μέσα μας ένας καπετάνιος Χάντοκ που εκτοξεύει μπινελίκια.