Ελληνική Επιθεώρηση

Η Αθηναϊκή, όπως ονομάστηκε, Επιθεώρηση είναι ένα, πράγματι, θεατρικό υβρίδιο, τερατάκι, δημιούργημα καθαρά ελληνικό, χωρίς ανάλογο προηγούμενο πουθενά στην Ευρώπη ή σε άλλη ήπειρο. Είναι προϊόν μιας συγκεκριμένης πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής συνθήκης στα κρίσιμα χρόνια, τα σχεδόν καταστρεπτικά της εποχής του τέλους της θητείας του Χαρίλαου Τρικούπη και της εθνικής τραγωδίας που ακολούθησε με την επαίσχυντη ήττα του 1897. Είναι η εποχή που η Ελλάδα χρεοκόπησε κυριολεκτικά και κατέφυγε στα δυσβάσταχτα δάνεια που την ταλαιπώρησαν ως τα μέσα της δεκαετίας του 1950! Ηταν τότε που επιβλήθηκε το ταπεινωτικό ταμείο, ο Διεθνής Οικονομικός Ελεγχος, που θα εξασφάλιζε πως οι μπαταχτσήδες Ελληνες θα αποπλήρωναν το δάνειο των ξένων τραπεζών με εγγύηση των Μεγάλων (!) Δυνάμεων που είχε σχεδόν τοκογλυφικό επιτόκιο 15%! Ηταν τότε που το χρέος πληρωνόταν με έσοδα από το επιβληθέν Μονοπώλιο του Κράτους που πωλούσε αποκλειστικά αυτό μαγειρικό αλάτι, σπίρτα, καπνό, φωτιστικό πετρέλαιο και τράπουλες!! Η εσχάτη ντροπή. Η εποχή εκείνη ήταν προβληματική και για τα ευρωπαϊκά κράτη μετά τον γερμανογαλλικό πόλεμο, την εκδίωξη των Αγγλων από την Αμερική και τη συρρίκνωση των αποικιακών κρατών και την ντροπή του δουλεμπορίου, τότε που ο ιδιοφυής Μαρκ Τουέιν σατίριζε το δουλεμπόριο των Βέλγων και κάγχαζε πως ο Βασιλιάς της χώρας Λεοπόλδος ήταν, ταυτοχρόνως, απόλυτος μονάρχης στο Κονγκό, αλλά συνταγματικός μονάρχης στο ευρωπαϊκό Βέλγιο!