Οταν ο Ρήγας συναντά τον Σερζ Γκενσμπούρ

Ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς. Δεν λέμε χαλεπούς για να κρατάμε ενεργή την αισιοδοξία μας, καθώς συναντιόμαστε μετά την αποστολή SMS στο 13033 με κωδικό 6. Ομως ο Νοέμβριος δίνει ελάχιστο φως στον απογευματινό μας περίπατο στην ανεμοδαρμένη εκείνη τη στιγμή Πλατεία Παπαλουκά, μπροστά στο άγαλμα του Γιαννούλη Χαλεπά. Μπερδεμένη έτσι κι αλλιώς η ιστορία του σημείου, αφού ο ζωγράφος Σπύρος Παπαλουκάς έμενε εκεί και το άγαλμα του Χαλεπά έδωσε όνομα σε έναν από τους δρόμους της πλατείας. Ακριβώς κάτω από την ταμπέλα με το όνομα της οδού, με τον καφέ σε πακέτο, ξεκινάμε την περιδιάβαση στα Ανω Πατήσια. Πιο πλάνητες από ποτέ, νιώθουμε ότι μόνη μας διαφυγή είναι η τέχνη. Υψηλή ή χαμηλή, τοπική ή υπερτοπική, χαμένη στον χρόνο ή γεννημένη στο «τώρα», συμφωνούμε ότι μας δίνει πιθανότητες συναρπαστικής διεξόδου. Είτε είναι ένα μπαρόκ νανούρισμα, το οποίο η Αναστασία Κότσαλη σύντομα θα τραγουδήσει στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής Σκηνής, είτε το «Emily in Paris», που μόλις παρακολούθησε στο Netflix.