Λαός και Κολωνάκι

Πριν από 61 χρόνια ο Γιάννης Δαλιανίδης γύρισε την ταινία «Λαός και Κολωνάκι» όπου ακούστηκε για πρώτη φορά το ομώνυμο τραγούδι με τον Μανώλη Χιώτη και τη Μαίρη Λίντα. «Τι σημασία έχει αυτό, αν είμαι φτωχαδάκι / κι εσύ αν είσαι πλούσια από το Κολωνάκι». Μιλάμε για μια εποχή μετασχηματισμού της ελληνικής αστικής κοινωνίας, κατά την οποία χρειάζονταν ξεκάθαρες αναφορές, ευκρινή σχήματα, εύκολα αναγνωρίσιμα στερεότυπα, ώστε να αποκτήσει αυτή η νέα κοινωνιολογική τοιχογραφία τους δικούς της ήρωες, πρωταγωνιστές και κομπάρσους. Βοηθούσαν και οι συνθήκες, ειδικά σε μία Αθήνα όπου καταφθάναν κατά κύματα οι εσωτερικοί μετανάστες. Ετσι οι «Κολωνακιώτισσες» και οι «Κολωνακιώτες» ήταν πιο… βαρυκόκαλοι – για να το πούμε κομψά – και είχαν δισύλλαβα ονόματα που παρέπεμπαν, συνήθως, σε ήχους: Ντίντης, Ντέντη, Μπιμπή και τέτοια. Αντίθετα τα κορίτσια και τα αγόρια του λαού ήταν πιο φτενά, με ονόματα που μύριζαν φλισκούνι και άγρια μέντα: Μήτρος, Δήμος, Μαριγώ, άντε να ξέπεφτε και καμιά Βούλα. Δύο διαφορετικοί κόσμοι που όταν όμως έσμιγαν, εκεί γεννιόταν η ευτυχία. «Ολοι το ίδιο είμαστε σε τούτον τον κοσμάκη / και όλοι έχουμε καρδιά, λαός και Κολωνάκι».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή