Τον Σεπτέμβριο του 2002 η Γερμανία είχε εκλογές. Ολα έδειχναν ότι το τέλος του Σρέντερ είχε φτάσει. Και ότι ο χριστιανοδημοκράτης Στόιμπερ θα ήταν ο επόμενος καγκελάριος. Ομως, ξαφνικά, άνοιξαν οι ουρανοί: πρωτοφανείς βροχοπτώσεις, ιδίως στη Σαξονία και τη Βαυαρία, έφεραν βιβλικές καταστροφές. Η ιστορική Δρέσδη πνίγηκε κυριολεκτικά. Χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειπαν δραματικά τα σπίτια τους. Η ομοσπονδιακή αντίδραση ήταν κεραυνοβόλα. Οι μηχανισμοί λειτούργησαν εκπληκτικά ακόμα και με τις γερμανικές προδιαγραφές. Ομως, ο ίδιος ο τότε καγκελάριος, που ταυτόχρονα κινητοποίησε αμέσως και ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και πόρους και τις κυβερνήσεις των παρακείμενων κρατών, δεν αρκέστηκε σε αυτά. Εβαλε γαλότσες και πήγε στην καρδιά της καταστροφής, πλάι στους πυροσβέστες και στα σωστικά συνεργία. Λίγες ημέρες αργότερα, επανεκλεγόταν καγκελάριος της Γερμανίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή