Πιθανώς οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις δεν το καταλαβαίνουν μα ο πολιτικός χρόνος για τη χώρα είναι κρίσιμος και καθοριστικός για την επόμενη δεκαετία.

Στο κέντρο του μεγάλου και συλλογικού μας στοιχήματος είναι η έκθεση Πισσαρίδη 244 σελίδων, ως μοχλός προϋποθέσεων και δεσμεύσεων για να ενταχθούμε επιτυχώς στο σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης της Ευρώπης. Κι όμως. Υπάρχουν κόμματα και πολιτικοί σήμερα που δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος αυτού ακριβώς του στοιχήματος. Πιθανώς δεν αντιλαμβάνονται πως είναι η ύστατη ευκαιρία για σύγκλιση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και για δομικές μεταρρυθμίσεις που θα λειτουργήσουν προωθητικά στο πεδίο της oικονομίας και του κράτους.

Κοινώς, δεν είναι μια ακόμη μάχη χαρακωμάτων κυβέρνησης – αντιπολίτευσης με επίκεντρο την έκθεση και το Ταμείο. Είναι μια χρυσή ευκαιρία για συναινέσεις και για πλήρη εξορθολογισμό των δομών μας και των δυνατοτήτων που έχει η χώρα μας για ανάπτυξη, αλλά και για προσέλκυση επενδύσεων.

Πολύ περισσότερο γίνεται επιτακτική η ανάγκη να ωριμάσουν οι αντιπολιτευόμενοι, σήμερα, που η τρέχουσα πανδημική κρίση δυσχέρανε τα βήματα που είχαν γίνει και υπάρχει ο κίνδυνος να επιβραδύνει ή να επιδεινώσει μικρά και μεγάλα μεγέθη της oικονομίας. Απαιτείται συμφωνία πάνω στις πάγιες παθογένειες, ευελιξία που να λαμβάνει υπόψη τα νέα δεδομένα (για παράδειγμα την Ψηφιακή Επανάσταση), όραμα και βήμα βήμα χτίσιμο της νέας Ελλάδας. Ας αφήσουμε πίσω τις δημαγωγίες και τις διαιρέσεις. Χρόνος δεν υπάρχει. Εκθεση και σχέδιο, ναι.