Λίπος στο ήπαρ και καρδιαγγειακά νοσήματα

Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος είναι η πιο συχνή νόσος του ήπατος παγκοσμίως αφού αφορά το 25%-30% των ατόμων στις δυτικές χώρες με την επίπτωσή της να αυξάνεται και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Χαρακτηρίζεται από τη συσσώρευση τριγλυκεριδίων (ως σταγόνες λιπιδίων) στο κυτταρόπλασμα των ηπατοκυττάρων σε ποσοστό >5% του συνόλου των ηπατοκυττάρων. Προϋπόθεση για τη διάγνωση της νόσου είναι να μην υπάρχει ιστορικό κατάχρησης αιθυλικής αλκοόλης και παράλληλα ο ιολογικός έλεγχος και ο έλεγχος για αυτοάνοσο νόσημα ήπατος να είναι αρνητικός. Στην πραγματικότητα, η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα παθολογικών καταστάσεων, από τη σχετικά καλοήθη στεάτωση με απλή συσσώρευση λίπους έως και τη στεατοηπατίτιδα η οποία χαρακτηρίζεται από φλεγμονή, διόγκωση ηπατοκυττάρων και ίνωση. Η τελευταία μπορεί να εξελιχθεί σε κίρρωση του ήπατος και ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα. Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος θεωρείται ως η ηπατική εκδήλωση του κλασικού μεταβολικού συνδρόμου, δηλαδή συνοδεύει την κοιλιακή παχυσαρκία, τα αυξημένα τριγλυκερίδια, την υπέρταση και τον προδιαβήτη ή τον διαβήτη. Επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν ότι οι καρδιαγγειακές παθήσεις αποτελούν την κυριότερη αιτία θανάτου στα άτομα με λιπώδη νόσο του ήπατος. Η παρουσία μικροαγγειακών βλαβών, η διαταραχή της λειτουργίας του ενδοθηλίου εξαιτίας φλεγμονής, η αυξημένη αορτική σκληρία, η ινσουλινοαντίσταση καθώς και το οξειδωτικό στρες είναι από τους κύριους μηχανισμούς οι οποίοι αυξάνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο καθώς και την εμφάνιση αρτηριακής υπέρτασης. Αντίστροφα, σε ασθενείς οι οποίοι δεν εμφανίζουν πτώση της αρτηριακής πίεσης τη νύχτα (non-dippers) έρευνες δείχνουν πως η επίπτωση της λιπώδους διήθησης του ήπατος είναι μεγαλύτερη. Σε μια πρόσφατη μελέτη η αύξηση του λίπους στο ήπαρ που διαπιστώθηκε με την αξονική τομογραφία ήταν ευθέως ανάλογη με την αύξηση της συστολικής και της διαστολικής αρτηριακής πίεσης, την αύξηση της γλυκόζης νηστείας, την αύξηση των τριγλυκεριδίων και τη μείωση της HDL χοληστερόλης.