Σταχυολογώντας την Εκθεση Πισσαρίδη

Σε μια προσπάθεια αξιολόγησης της Εκθεσης Πισσαρίδη που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα, θα θέσω πέντε ερωτήματα: Είναι καινοτόμα η Εκθεση; Μήπως είναι γενικόλογη και αόριστη; Είναι ρεαλιστική ως προς τους στόχους της για την ανάπτυξη και την απασχόληση; Είναι συμβατή, ως προς τις προτάσεις της, με τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Συμβάλλει στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και την αύξηση των εισοδημάτων; Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι ναι και όχι. Δεν είναι καινοτόμα καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που γίνονται διαπιστώσεις και προτείνονται λύσεις πάνω στις χρόνιες παθογένειες της ελληνικής οικονομίας. Στο παρελθόν, πολύ συχνά συζητούσαμε με επιστημονικό και τεκμηριωμένο τρόπο σχεδόν όλα τα ζητήματα στα οποία αναφέρεται η Εκθεση. Αλλοτε έπαιρναν τη μορφή δημοσιεύσεων σε επιστημονικά περιοδικά και βιβλία, άλλοτε τη μορφή δημόσιας παρέμβασης και άλλοτε τη μορφή αναπτυξιακών σχεδίων. Είναι η πρώτη φορά, ωστόσο, που μια Εκθεση πραγματοποιεί μια τόσο συστηματική και συνεκτική παρουσίαση όλων των επιστημονικών διαπιστώσεων του παρελθόντος. Η Εκθεση δεν είναι γενικόλογη και αόριστη καθώς καταπιάνεται με συγκεκριμένα ζητήματα και προβαίνει σε συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής. Τα ζητήματα αυτά αφορούν τον δημόσιο τομέα, τις αγορές καθώς και τους κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας. Εάν μάλιστα υιοθετηθούν και εφαρμοστούν οι προτάσεις πολιτικής της Εκθεσης Πισσαρίδη, το πραγματικό ΑΕΠ θα αυξάνεται κατά 3,5% κατά μέσο όρο για την επόμενη δεκαετία.