«Ανοιχτή κοινωνία: είναι η κοινωνία που απέναντι στις συνθήκες στέκεται και ενεργεί με κριτήρια αναζήτησης και προσανατολισμό μεταβολής. Αφομοιώνει διαλεκτικά το νέο και το μεταπλάθει προοδευτικά σε δυναμική αφετηρία επόμενων αλλαγών». Και: «δημοκρατικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό: έννοια που προκύπτει από το άγχος των σοσιαλιστών να επαναφέρουν τη σοσιαλιστική ιδέα στον σωστό δρόμο. Πρόκειται για αντίληψη εξουσίας που πρεσβεύει ελεγχόμενα δικαιώματα και ελεγχόμενη ελευθερία. Αφήνοντας όμως διαρκώς πίσω το “δημοκρατικό”». Στο «Ελάχιστο λεξικό» (Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις, 2020), που βρίσκεται στην τρίτη πια διαδρομή του και έκδοσή του, ο αναλυτής Λευτέρης Κουσούλης, από τους συχνούς αρθρογράφους των «ΝΕΩΝ» και του «Βήματος», δεν φείδεται πικρής ειρωνείας και χιούμορ για τα κακώς κείμενα της πολιτικής ιδεολογίας. Με εργαλείο τις λέξεις και τη γλώσσα, στην άκρη της οποίας βρίσκεται η εξουσία, όπως υπογραμμίζει, αποτυπώνει το πεδίο συγκρούσεων. Με αναπόφευκτες τις αναφορές στην τελευταία δεκαετία. Πρόκειται, κυριολεκτικά, για το «Α ως το Ω» των εννοιών που κόμματα, πολιτικοί, διανοούμενοι και αναλυτές χρησιμοποιούν άλλοτε ως όπλο, άλλοτε ως μοχλό διεκδίκησης και άλλοτε ως αναφορά για τους καιρούς που αλλάζουν. «Δεν έχουμε άλλα περιθώρια να παριστάνουμε τους αστόχαστους παρατηρητές. Οφείλουμε να φέρουμε στην πρώτη γραμμή της δημόσιας συζήτησης – με κουραστική επανάληψη – την ανάγκη υπεράσπισης των λέξεων, την ανάγκη αποκατάστασης των νοημάτων τους, μαζί με την επινόηση μιας νέας ερμηνευτικής απόδοσης της φάσης που διανύουμε» επισήμανε ήδη τον Οκτώβριο του 2016 γα το e-kyklos, σε ένα σημείωμα που συμπεριλαμβάνεται στην τωρινή έκδοση.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ