Η Φλαμουριά, το χωριό μου, βρίσκεται στους πρόποδες του Βερμίου. Απέχει δέκα χιλιόμετρα από την Εδεσσα. Εκεί, στην Εδεσσα, είχαν μεταφερθεί οι κάτοικοί του κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου. Στο κανναβουργείο δούλευε η μητέρα μου. Πλάι στα ορμητικά νερά του καταρράκτη. Υπάρχει ακόμα, ανενεργό. Ο πατέρας μου (στη μέση της φωτογραφίας, καθιστός), στον Εμφύλιο, φαντάρος κληρωτός. Ο μεγάλος του αδελφός, αντάρτης του ΕΛΑΣ αρχικά, του ΔΣ πιο μετά και ήδη εδώ, στα χρονικά πλαίσια της φωτογραφίας, νεκρός. «Τι φτιάχνατε στο κανναβουργείο, μαμά;». «Σκοινιά φτιάχναμε». «Από τι;». «Από καννάβι». «Για κρεμάλες σκοινιά;». Με κοίταξε αγριεμένη. Το αστείο μου δεν της άρεσε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή