Αλλιώς την έλεγαν δηλαδή, αλλά ας την πούμε «Λίνα» για να πάει το έργο παρακάτω. Η Λίνα που δεν τη λέγαν Λίνα ήταν συμμαθήτριά μας. Η πρώτη της τάξης μας που παντρεύτηκε. Τρελός έρωτας, τρελός για δέσιμο, βαθύς κι αβυσσαλέος. Ο Νίκος που δεν τον λέγαν Νίκο, ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος. Μακριά μαλλιά και γένια κατά το τρεντ της εποχής, έπαιζε και κιθάρα αμέ, Συννεφούλα Συννεφούλα να γυρίσεις σου ζητώ. Μαρκούζε, χακί αμπέχωνο και στον τοίχο ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο. Ολα τα είχε ο Νίκος, all inclusive που λένε και τα κορίτσια έλιωναν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή