Επιστροφή στο πολιτικό μας παρελθόν

Στο φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το ελληνικό κοινοβούλιο απένειμε το βραβείο «ανθρώπινες αξίες» στην ταινία «Φαντάσματα στην Πόλη» της  Αζρα Ντενίζ Οκιάι. Την Τετάρτη η πρόσοψη του κτιρίου του φωταγωγήθηκε για την Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών. Τίποτα από τα δυο δεν ιντριγκάρισε όσο η υπερμεγέθης εικόνα της Παναγίας πάνω στον «ναό της Δημοκρατίας» το περασμένο Σάββατο – παρότι οι υπερπατριώτες θα μπορούσαν να προσβληθούν από τη βράβευση μιας Τουρκάλας ενώ ο Ερντογάν βγάζει τον στόλο του στην Ανατολική Μεσόγειο. Ισως γιατί η «οπτική, εικαστική σύνθεση» με τη Μάχη του Μαραθώνα, το βυζαντινό υγρό πυρ και τα πλάνα από τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους προσφερόταν εξαιτίας της «αισθητικής» της για καβγάδες σαν κι αυτούς που στήνονταν προ κορωνοϊού. Για διαμάχες, δηλαδή, γύρω από τα μικρά που απομακρύνουν τη δημόσια συζήτηση από τα μεγάλα. Για αντεγκλήσεις με πρώτο στόχο την ικανοποίηση του θυμικού των διαφόρων εκλογικών ακροατηρίων.