Η επίκληση της πάνδημης θλίψης για τους θανάτους των συμπολιτών. Η θεσμική στόχευση στις παραλείψεις των κυβερνητικών και η άνευ όρων διαθεσιμότητα στην υπηρεσία του «κοινού καλού». Αυτή είναι η μία πλευρά του καθρέφτη. Παραμορφωτική ενίοτε μέσα στις αυτοδιαφημιζόμενες προθέσεις της, τον ευσεβισμό και την ανέξοδη διασπορά των συναισθημάτων. Αν θέλουμε το πιστεύουμε, λένε: η αντιπολίτευση έμαθε – και αυτή – από το πρώτο κύμα της πανδημίας και πλέον ασκεί τα καθήκοντά της με συναίσθηση. Κάπου μεταξύ της Βουλής και της τηλεόρασης υπάρχει ένας κόσμος χριστιανικός, όπου πολιτικοί διαφορετικών κατευθύνσεων συμπεριφέρονται σαν ήρωες σε μυθιστόρημα του Αντώνη Σαμαράκη. Συμπάσχουν όλοι με την ελεήμονα καρδιά τους για το Κακό στον κόσμο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή