Το δίλημμα κυκλοφορούσε παλιά σαν νοητική άσκηση για φοιτητές πολιτικής κοινωνιολογίας: Η εκλογή του παγκόσμιου ηγέτη εξαρτάται από την ψήφο σας. Εχετε τρεις επιλογές. Τον Α που συνδέεται με διεφθαρμένους πολιτικούς, συμβουλεύεται αστρολόγους, έχει δυο ερωμένες, καπνίζει σαν φουγάρο και πίνει οκτώ με δέκα μαρτίνι την ημέρα. Τον Β που έχει απολυθεί δύο φορές από τη δουλειά του, κοιμάται μέχρι το μεσημέρι, είχε καπνίσει όπιο στα νιάτα του και ξεκινάει να πίνει αλκοόλ από την ώρα που ξυπνάει. Και, τον Γ που είναι ήρωας πολέμου παρασημοφορημένος με μετάλλιο ανδρείας, χορτοφάγος, πίνει μπίρα σε εξαιρετικές περιστάσεις και δεν είχε ποτέ εξωσυζυγικές σχέσεις. Η απόφαση είναι φαινομενικά εύκολη, εξού κι οι περισσότεροι διάλεγαν τον τρίτο υποψήφιο. Επέλεγαν όμως τον Χίτλερ, ενώ ο πρώτος ήταν ο Ρούζβελτ κι ο δεύτερος ο Τσόρτσιλ. Σκοπός του τεστ ήταν να δείξει πόσο σχετική είναι τελικά η έννοια της ηθικής. Πως, δηλαδή, δεν συνεπάγονται απαραίτητα έναν καλό χαρακτήρα όσα τα κοινωνικά στερεότυπα επιβάλλουν σαν προσόντα. Ταυτόχρονα, αναδείκνυε και τη σχετικότητα των κριτηρίων.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ