NON PAPER

Θεατές με παντόφλες  

Την περασμένη Κυριακή παρακολούθησα τη διαδικτυακή απονομή των θεατρικών βραβείων κοινού. Φορώντας το μπουρνούζι του μπάνιου και ενώ στέγνωνα τα μαλλιά μου – με το πιστολάκι στη χαμηλή σκάλα για να μπορώ συγχρόνως να ακούω τα της τελετής. Την προηγούμενη έβλεπα σε live streaming μια αγαπημένη παράσταση που επειδή την είχα δει και στο θέατρο συγχρόνως μαγείρευα – δεν θα χανόταν ο κόσμος αν έχανα και δυο ατάκες. Την προπροηγούμενη όμως είχαμε πρεμιέρα. Καινούργια παράσταση, εξαιρετική, που απόλαυσα από τον καναπέ, τυλιγμένη σε κουβέρτα, με φόρμα και ξεχειλωμένες κάλτσες. Ωραία ήταν. Υποκατάστατα εν καιρώ καραντίνας. Που δεν αντικαθιστούν όμως τη θεατρική πράξη. Οχι ως καλλιτεχνική δημιουργία αλλά ως επικοινωνιακό γεγονός. Το οποίο είναι, ούτως ή άλλως, το θέατρο.