Θα μιλήσω για τον Ζισκάρ ντ’ Εστέν (τον νεότερο, έως τότε, πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας – έχουμε άλλωστε την ίδια ηλικία) ως Γαλλίδα. Τι ήταν δηλαδή αυτά που εντυπωσίαζαν τους Γάλλους καθώς έφερναν νέα, για εκείνη την εποχή, ήθη. Παραδείγματος χάριν, στις επίσημες γιορτές κατέβαινε από την Αψίδα του Θριάμβου ως την Πλαζ ντε λα Κονκόρντ με τα πόδια, διέσχιζε δηλαδή πεζή όλο το Σανζ Ελιζέ που είναι δύο, περίπου, χιλιόμετρα. Επίσης, μια φορά τον μήνα, αν θυμάμαι καλά, πήγαινε απρόσκλητος σε φτωχόσπιτα για να φάει μαζί με την οικογένεια. Ακόμη, θέσπισε ένα κρατικό βραβείο για τον καλύτερο μάγειρα της Γαλλίας που ισχύει έως σήμερα. Εδωσε δηλαδή μεγάλη σημασία στον πολιτισμό της καθημερινότητας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή