Τι ακριβώς θυμόμαστε κάθε χρόνο στην επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου; Τη δολοφονία ενός αθώου ανήλικου αγοριού στα Εξάρχεια από έναν εντελώς ανεύθυνο και βίαιο αστυνομικό ή την επί τριημέρου πρωτοφανή καταστροφή του κέντρου της Αθήνας ως συνέπεια του υποτίθεμενου θυμού γι’ αυτήν; Κι όμως, η άτυπη αυτή επέτειος, που ωστόσο έχει καθιερωθεί να «εορτάζεται» εδώ και δώδεκα χρόνια – συνήθως με νέους εμπρησμούς κάθε χρόνο – αποτελεί μια στιγμή της ύστερης Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας που αξίζει να μνημονεύεται για άλλους λόγους από αυτούς καθαυτούς. Σήμερα, με τη γνώση των όσων ακολούθησαν την επόμενη δεκαετία, μπορούμε βάσιμα να υποστηρίξουμε ότι η κρίση του Δεκεμβρίου του 2008 ήταν το ηχηρό προανάκρουσμα των μεγάλων πολιτικών, κοινωνικών και ιδεολογικών αδιεξόδων που έρχονταν και έμελλε να αλλάξουν πολλά στην αυτοσυνείδησή μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή