Η είδηση της δολοφονίας ενός 15χρονου μαθητή στα Εξάρχεια από αστυνομικό, το βράδυ του Σαββάτου της 6ης Δεκεμβρίου 2008, διαπέρασε σαν ηλεκτροσόκ την ελληνική κοινωνία. Ο ειδικός φρουρός της ΕΛ.ΑΣ δεν φανταζόταν ότι με τις τρεις σφαίρες που έριξε, λίγο μετά τις 9 το βράδυ, με το υπηρεσιακό του περίστροφο, η μία εκ των οποίων βρήκε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στην καρδιά ρίχνοντάς τον νεκρό στη συμβολή των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλλα, θα άναβε το σπίρτο σε μια χώρα ποτισμένη στη βενζίνη. Η έκρηξη οργής που ακολούθησε δεν είχε προηγούμενο. Ενας παρατηρητικός θεατής μπορούσε εντός της να διακρίνει το τρέιλερ για την επόμενη δεκαετία, σκηνές από το μέλλον μιας χώρας που ενώ το τσεκούρι της οικονομικής κρίσης είχε αρχίσει να παίρνει κεφάλια, ο πολιτικός κόσμος και μεγάλο μέρος της κοινωνίας, βυθισμένοι σε ιστορίες μικρής και μεγάλης διαφθοράς, συνέχιζαν να απολαμβάνουν μια ευμάρεια που για να μένει ζωντανή «σκότωνε» τα παιδιά της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή