Από πού πάνε για το μιτοχόνδριο;

Θάνατος είναι το τέλος «των οργασμών»! Ετσι μου είχε γράψει στο πρόχειρο διαγώνισμα μια μαθητριούλα με ελαφρά δυσλεξία, τότε που ήμουν δάσκαλος-α και μου φόρτωναν όποιο μάθημα περίσσευε από τις άλλες ειδικότητες. Με απασχολεί ακόμα η χαμένη συλλαβή «νι», το ξεκαρδιστικό αυτό lapsus που έδωσε ποιητική και φιλοσοφική διάσταση στο πεζό μάθημα της Βιολογίας και απορώ γιατί δεν κράτησα την κόλλα να την έχω τώρα κορνίζα στο σαλόνι μου. Τι να απέγινε αυτό το παιδί; Θα κατάφερε άραγε να γίνει κατανοητό ή θα βαθμολογήθηκε με συνοπτικές δια της μονάδος;