Καινή Διαθήκη χωρίς αναφορές στην Παλαιά

Η μαραντονολογία που προέκυψε σε ολόκληρο τον κόσμο αυτές τις τελευταίες μέρες, μετά τον θάνατο του ίσως μεγαλύτερου ποδοσφαιριστή όλων των εποχών, με οδήγησε σε μια παρατήρηση: όσοι μαζί του ασχολήθηκαν περιόρισαν τις όποιες αναφορές τους σε τρία επεισόδια της πολυτάραχης ζωής του. Στα όσα έκανε στο Μουντιάλ του 1986 (ειδικά στο ματς με την Αγγλία, που δεν ήταν καν τελικός), στα όσα έκανε στην Ιταλία (με τη Νάπολι στο Καμπιονάτο και με την Εθνική Αργεντινής στο Μοντιάλε του 1990) και στα προβλήματά του με τα ναρκωτικά. Μικρές αναφορές, που προκάλεσαν μειδίαμα σε όσους γνώριζαν τον Μαραντόνα, έγιναν και στην πολιτική του στράτευση. Αφορούσαν τη φιλία του με τον Φιντέλ Κάστρο και το τατουάζ του Τσε που είχε στο μπράτσο και έγιναν για να παρουσιαστεί ο μακαρίτης ως «ποδοσφαιριστής λαϊκός αγωνιστής». Τον Κάστρο τον γνώρισε αφού σταμάτησε το ποδόσφαιρο και τότε έκανε και το τατουάζ. Οταν μεσουρανούσε τον ενδιέφεραν πιο πολύ τα πάρτι και τα ακριβά αυτοκίνητα – όπως όλους σχεδόν τους ποδοσφαιριστές. Αλλά ας μην αφήνουμε τις μικρές λεπτομέρειες να χαλάνε ωραίες ιστορίες.