Με τη ματιά ενός «αγιάτρευτου» γιατρού

Το δεύτερο κύμα της πανδημίας ήρθε δυναμικά και διέλυσε γρήγορα τις ψευδαισθήσεις ότι ο ιός είναι εύκολος αντίπαλος. Κακά τα ψέματα… Δεν τηρούνταν με επιμέλεια τα μέτρα πρόληψης και προφύλαξης, ενώ συγχρωτισμοί, συνωστισμοί, ανόητες αμφισβητήσεις ακόμη και της ύπαρξης του κορωνοϊού προέκυπταν ως συνήθειες πολλών. Βλακώδεις θεωρίες, με τη βοήθεια των MKΔ και της ανευθυνότητας που χαρακτηρίζει την εύκολη ανάρτηση με τα ενθαρρυντικά likes, έκαναν αισθητή την εμφάνισή τους και άσκησαν επιρροή.  Και κατόπιν γεμίσαμε φωνές… Ανωφέλευτες κραυγές διαμαρτυρίας. Ουρλιαχτά από στόματα ανθρώπων ανευθυνοϋπεύθυνων που εκ των πραγμάτων νοιάζονται περισσότερο ν’ αδράξουν την ευκαιρία να βγουν στο προσκήνιο και να φανούν στο πάλκο του ναρκισσισμού της επικαιρότητας. Κι άρχισε μια τιποτολογία που έφερνε το ενδιαφέρον του κόσμου στην άσκοπη αναζήτηση «αιτίων του κακού» και όχι στην πρόδηλη ανάγκη για πρόληψη, η οποία είναι η αυστηρή τήρηση των υγειονομικών μέτρων προφύλαξης. Οι τιποτολογούντες στις αρχές Οκτωβρίου έκαναν διαδηλώσεις για τη «Δημοκρατία» τη στιγμή που η δημοκρατία εκφράζεται θεσμικά από τις τρεις κυρίαρχες και ανεξάρτητες εξουσίες της. Και η δικαστική απεφάνθη ως τέτοια: ανεξάρτητα και δημοκρατικά. Οι ίδιοι ήθελαν εορταστικές λιτανείες στις 17 Νοεμβρίου και στις 6 Δεκεμβρίου σε πείσμα κάθε υγειονομικής σύστασης. Δικαιωματισμός απόλυτης απανθρωπίας με νομικίστικο ένδυμα. Ομως από την άλλη οι όντως αρμόδιοι, οι ιατροί και οι νοσηλευτές, δεν φωνάζουν. Μόνον εργάζονται… Θυσιαστικά και ηρωικά, ξεπερνώντας τα όριά τους. Για να σώσουν την ανθρώπινη ζωή. Για να επιδείξουν το μέτρο της θυσιαστικής αυταπάρνησης. Της όντως ανθρωπιάς. Αυτοί που φωνασκούν και θορυβούν είναι οι αναρμόδιοι. Ο δημόσιος χώρος πλημμύρισε απ’ αυτόν τον παράξενο ανθρωπολογικό τύπο που θα τον ονόμαζα «προβατόσχημο καρναβαλιστή φιλανθρωπίας και αλληλεγγύης». Ουσιαστικά όμως πρόκειται για κρυφοπανηγυριστές της καταστροφής!