Εν μέσω χάους με την πανδημία, (α)συμφωνίας για το Brexit και εσωτερικών συγκρούσεων για τον προϋπολογισμό της, η ΕΕ συζητά και για την υπόθεση της τουρκικής προκλητικότητας. Πού είχαμε μείνει στο προηγούμενο… επεισόδιο του φθινοπώρου; Στο ότι αν η Τουρκία συνέχιζε τις προκλήσεις η ΕΕ θα λάμβανε τώρα μέτρα εναντίον της. Αυτή ήταν η «δέσμευση» της ΕΕ, την οποία η κυβέρνηση είχε χαιρετίσει ως νίκη. Η Τουρκία όχι απλώς συνέχισε αλλά ενέτεινε και επεξέτεινε τις επιθετικές της ενέργειες τόσο εναντίον της Ελλάδας όσο και εναντίον της Κύπρου. Ο σχετικός κατάλογος είναι μεγάλος. Επιπλέον, εξαπέλυσε μία άνευ προηγουμένου επίθεση κατά της Γαλλίας και του προέδρου της. Σε αυτή τη Σύνοδο η ΕΕ όφειλε, τόσο από τις προηγούμενες αποφάσεις της όσο και από την πραγματικότητα που εξελίσσεται όλο και πιο δυσμενώς, να λάβει σοβαρά μέτρα με ουσιώδεις κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας. Την επιδείνωση της κατάστασης άλλωστε και την ευθύνη της Τουρκίας σε αυτή, συνομολογούν πλέον άπαντες στην ΕΕ. Ομως, αυτή τη στιγμή, ουδείς αναμένει ότι πρόκειται να το πράξει. Αν υπάρξουν κυρώσεις αυτές θα είναι εντελώς ανούσιες. Ομως, ακόμα και αυτό, θα συνιστά έκπληξη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ