Κυρώσεις

Μπαίνοντας στη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ο Πρωθυπουργός είπε μπροστά στις παρατεταγμένες κάμερες «τώρα θα φανεί εάν πραγματικά ως Ευρώπη είμαστε αξιόπιστοι σε αυτά που εμείς οι ίδιοι έχουμε συμφωνήσει». Προτού καν πάρει το αεροπλάνο για Βρυξέλλες, η αξιωματική αντιπολίτευση τού ζήτησε να ασκήσει βέτο ώστε να εξασφαλίσει την πολυπόθητη επιβολή κυρώσεων. Και αρκετά πριν διαρρεύσει το προσχέδιο των συμπερασμάτων που ετοίμασαν για τους ηγέτες οι μόνιμοι αντιπρόσωποί τους, η ελληνική δημόσια συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από την εθνική ταπείνωση που θα προκαλούσαν οι «κυρώσεις – χάδι» στην Τουρκία. Τίποτα δεν ήταν εκτός του συνηθισμένου, ενόψει μιας Συνόδου Κορυφής με ελληνοτουρκικά στην ατζέντα, ρεπερτορίου. Ωστόσο, υπάρχει ένα ερώτημα που σχεδόν κανείς δεν διατυπώνει: αν αποφασίζονταν αυστηρές κυρώσεις, ο Ερντογάν θα άλλαζε στάση; Θα γινόταν ο στρίγκλος αρνάκι όπως υποστηρίζουν οι θιασώτες της σκληρής γραμμής; Η ερώτηση δεν τίθεται γιατί όλοι τη θεωρούν ρητορική. Σύμφωνα, βέβαια, με κάποιους γνώστες τόσο των διπλωματικών όσο και των εσωτερικών της γειτονικής χώρας ενδέχεται να μην έχει πια προφανή απάντηση.