Κόπι πάστε στη λάσπη

Καλώς τονε, κι ας άργησε. Τον Θανάση. Τον Θανάση, που κατάπιε αμάσητο το σανό για τη βίλα του Τσίπρα στο Σούνιο και – his master’s voice – την πέφτει, για 543η φορά, σε μένα. Ο,τι πει τ’ αφεντικό, και τα σκυλιά δεμένα. Αλλά αυτή τη φορά μου την πέφτει διαβασμένος. Το τριήμερο που διέρρευσε, έβαλε κάτω τον Καμμένο (μεταφορικά, εννοείται), διάβασε όσα εκείνος έλεγε την προηγούμενη δεκαετία για μένα σε κάθε ευκαιρία (και τώρα θα αρχίσει να πληρώνει…), πήρε και μια κόπια από το «πόθεν έσχες» μου του 2015, το παράλλαξε τόσο όσο (για να μη φαίνεται ότι το έχει στα χέρια του, διότι αυτό θα είχε και συνέπειες και πού να τρέχεις τώρα, μεγάλος άνθρωπος…), έβαλε και τον «πιασάρικο» τίτλο «Γιατί, καλέ γειτόνισσα» και… κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη / δώσ’ της κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι ο Θανάσης ν’ αρχινήσει…