Ονειρο χειμωνιάτικης μέρας

Χθες το πρωί, μου έπεσε βαρύ το πάπλωμα. Βοηθούσε και το soundtrack της νεροποντής καθώς και η μεταλλαγμένη, λόγω καραντίνας, αίσθηση της ροής του χρόνου. Στο πρώτο ξύπνημα άλλαξα πλευρό και συνέχισα ένα ασαφές όνειρο. Οτι ήταν, λέει, εκείνες οι «μακρινές» προ καραντίνας εποχές και έκανα σχέδια για το προχριστουγεννιάτικο Σαββατοκύριακο. Θα έβγαινα να αγοράσω δώρα, θα συναντιόμουν με φίλους, θα έδειχνα, τελικά, αυτοσυγκράτηση και δεν θα αγόραζα τα εκτός προϋπολογισμού μου παπούτσια που ζαχάρωνα, θα έπρεπε να αποφασίσω τι θα φορέσω στο ρεβεγιόν – κάτι άνετο, πέρασαν οι εποχές του chic glam, εδώ «περάσαμε» εμείς, οι μόδες δεν θα περάσουν; Τέλος πάντων, όνειρα χειμωνιάτικης μέρας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή