Ψυχή και ιδρυτής της ορχήστρας Εστουδιαντίνα, σολίστ στο σαντούρι και συνθέτης ο Ανδρέας Κατσιγιάννης ακάματα υπηρετεί το παραδοσιακό τραγούδι με μια καινοφανή διάθεση και ικανότητα και με κάτι βαθύτερο: με έγνοια για τη μουσική ως συλλογική πράξη και ως συνέχεια ενός λαού, όχι όμως εξιδανικευμένα αλλά ως γεγονός της ζώσας ατομικής και συλλογικής διαδρομής μας (ματαιώσεις, πίκρα, χαρά). Τα τελευταία χρόνια έχει εγγραφεί και ως συνθέτης στο πολιτισμικό μας τοπίο. Τον έχουν τραγουδήσει σπουδαίοι ερμηνευτές και έχει μελοποιήσει ποίηση. Στο πρόσωπό του θα λέγαμε ότι συνοψίζεται όλη η μάχη της νεότερης γενιάς της μουσικής μας σε μια εποχή μεταβάσεων και ρευστότητας. Του δίνουμε την 4η Εντολή και μας αφηγείται το μουσικό παραμύθι της Εστουδιαντίνας και της ζωής του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή