Στην αρχή μιλάει ο Ιούλιος Βερν: «Στα δώδεκά μου δεν είχα ακόμη αντικρίσει τη θάλασσα, την αληθινή θάλασσα! Οχι! Ημουν διαρκώς έτοιμος να επιβιβαστώ με τη φαντασία μου σε ψαράδικα για σαρδέλες, σε ψαροκάικα, σε μπρίκια, σε γολέτες και σε τρικάταρτα, ακόμα και σε ατμόπλοια – τότε τα αποκαλούσαν πυρόσκαφα – που κατέβαιναν προς τις εκβολές του Λίγηρα». Με τις δικές του «Παιδικές και νεανικές αναμνήσεις» (σε μετάφραση της Μαρίας Παπαδήμα) εγκαινιάζεται μια εκδοτική σειρά μικρού σχήματος, η οποία κυκλοφορεί αυτές τις μέρες: το «Opusculum» του διακριτικού τίτλου «Στιγμός», που αντλεί έμπνευση από τον Μαρσέλ Προυστ (και, ως ένα σημείο, «προδίδει» τις εκλεκτικές σχέσεις με τη γαλλόφωνη παραγωγή): «Μα είναι θεσπέσιο, τόσο υπέροχο αυτό το μικρό βιβλιαράκι […]» («si ravissant ce petit opuscule […]»), λέει η μαντάμ Σουάν «Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ