Πώς ο λοιμός στην εποχή του Σαίξπηρ άλλαξε το φινάλε στον «Βασιλιά Ληρ»

Οι σύγχρονες συνθήκες επιδρούν στον τρόπο με τον οποίο παρακολουθούμε τα έργα του Σαίξπηρ. Αυτήν την άλλη ανάγνωση των σαιξπηρικών τραγωδιών επιχειρεί να δώσει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Royal Shakespeare Company, Γκρεγκ Ντόραν, στη ραδιοφωνική έρευνά του με τίτλο «Α Plague on All Our Houses» (Μια πανούκλα σε όλα τα σπίτια μας), που θα μεταδοθεί στο BBC Radio 4 στις 17 Δεκεμβρίου. Ο Ντόραν βασίζει την έρευνά του στα τεκμήρια που έχουν παρουσιάσει οι πιο πρόσφατες βιογραφίες του Ουίλιαμ Σαίξπηρ και οι οποίες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι οι καταστροφές της πανούκλας είναι η πραγματική πηγή της σκοτεινής θλίψης που κυριαρχεί στα μεταγενέστερα έργα του θεατρικού συγγραφέα. Η επιδημία της βουβωνικής πανώλης ήταν η αιτία πίσω από την απόφαση του Σαίξπηρ στον δικό του «Βασιλιά Ληρ» να αλλάξει το παραδοσιακό ευτυχισμένο τέλος του προγενέστερου κωμικού δράματος «The True Chronicle History of King Leir, and his three daughters, Gonorill, Ragan, and Cordella» που παιζόταν στο θέατρο της ελισαβετιανής εποχής από το 1594 έως το 1605. Εν μέσω εκτεταμένου πένθους εξαιτίας της επιδημίας ήταν αδύνατο για τον Σαίξπηρ όταν έγραφε τον «Βασιλά Ληρ» να δώσει στο κοινό μια ευτυχισμένη συμφιλίωση μεταξύ του βασιλιά και της κόρης του, Κορντίλια.