Οι πολλές, ασυμφιλίωτες Τουρκίες του «Ethos»

To «Ethos», η τουρκική σειρά που προβάλλεται εδώ και λίγες εβδομάδες στο Νetflix, επιβεβαιώνει το ρητό ότι η μεγάλη τέχνη παράγεται εκεί που είναι μεγαλύτερες και οι αντιφάσεις. Εκεί δηλαδή που τα κοινωνικά ρήγματα δύσκολα γεφυρώνονται και που παράδοση και εκσυγχρονισμός δεν βρίσκουν εύκολα χώρους και τρόπους ειρηνικής συνύπαρξης, τροφοδοτώντας μεγάλες εντάσεις, ενίοτε και μεγάλα αδιέξοδα στα ίδια τα υποκείμενα. Και η σημερινή τουρκική κοινωνία είναι από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα. Η σειρά που στην τουρκική γλώσσα έχει τον εύγλωττο τίτλο «Bir Başkadir», «Ενας κάποιος άλλος» (με την έννοια της ετερότητας), παρακολουθεί τις ζωές και περιγράφει 10-11 σύγχρονους χαρακτήρες (γυναίκες οι περισσότερες, σημειωτέον) που ζουν στην Κωνσταντινούπολη ή στα ημιαστικά περίχωρά της, οι οποίοι προέρχονται από διάφορα και διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα. Από μεγαλοαστικά δυτικόστροφα, πλήρως χειραφετημένα και υποτίθεται απελευθερωμένα στα μοντέλα ζωής και στις σχέσεις τους, μέχρι πρώην χωρικούς της βαθιάς μουσουλμανικής Τουρκίας, θρησκόληπτους και υπερσυντηρητικούς στα ήθη που εξακολουθούν να ζουν με κοινοτιστικούς όρους και αντιλήψεις, παρά τη μετεγκατάστασή τους στο πολύβουο άστυ.