Το μυστικό της επιτυχίας της Τσινετσιτά, πριν από μισόν αιώνα και βάλε, ήταν ευφυές στην απλότητά του. Οι εμπνευστές της «Πόλης του Σινεμά» – τεράστια κινηματογραφικά πλατό στα περίχωρα της Ρώμης – σκέφτηκαν να αντιγράψουν όλη την γκάμα των ειδών που παρήγαγε έως τότε το Χόλιγουντ, αλλά πολύ γρηγορότερα και ασυγκρίτως φθηνότερα. Η συνταγή των Ιταλών γνώρισε τόσο μεγάλο σουξέ, ώστε φθάσαμε στο σημείο, εάν ήσουν Αμερικανός, να σε συμφέρει οικονομικά να μεταφερθείς από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Ευρώπη – εσύ και όλο σου το συνεργείο – και να γυρίσεις την ταινία σου στον μισό χρόνο και με τα μισά λεφτά που θα σου κόστιζε στην πατρίδα σου. Ετσι, δίπλα σε κάθε είδος άνθησε η «σπαγγέτι» εκδοχή του, με πιο πετυχημένο το γουέστερν. Το γουέστερν-σπαγγέτι άνοιξε την όρεξη και σε άλλες χώρες να το μιμηθούν αναπροσαρμόζοντάς το στις εθνικές τους ιδιομορφίες. Η μίμηση της μίμησης· χαμός έγινε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή