Είναι ο θεσμός που την τελευταία δεκαετία επηρεάζει όσο λίγοι την καθημερινότητά μας και ενίοτε προσελκύει τις όχι και τόσο κολακευτικές προβολές της νεοελληνικής ψυχοπαθολογίας. Τράπεζες, λοιπόν. Πώς λειτουργούν; Ποιος είναι ο ρόλος τους στην οικονομία; Ποια η συμβολή τους στην οικονομική ανάπτυξη; Γιατί έχουν τόσο μεγάλη δύναμη και επιρροή; Γιατί οι κυβερνήσεις σπεύδουν να τις βοηθήσουν και δεν τις αφήνουν στην τύχη τους, όπως συμβαίνει σε όλους τους άλλους επιχειρηματικούς κλάδους; Σε αυτά τα ερωτήματα δίνει τη δική του οπτική ο Γιάννης Παπαδογιάννης στο νεότερο βιβλίο του «Τράπεζες σε κρίση» (εκδ. Παπαδόπουλος). Αναλύει τις βασικές αιτίες της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης που ξέσπασε την περίοδο 2007-2008 εκτροχιάζοντας την παγκόσμια οικονομία, καθώς και την εμπλοκή των εγχώριων τραπεζών σε όσα δραματικά βιώσαμε στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία και την κρίση που δοκίμασε τις αντοχές της οικονομίας και της κοινωνίας. Καταγράφει επίσης την κριτική πολλών που πιστεύουν ότι τη μεγάλη κρίση που βιώσαμε τα προηγούμενα χρόνια την προκάλεσαν οι τράπεζες και ότι τα πακέτα βοήθειας, τα Μνημόνια και οι ανακεφαλαιοποιήσεις είχαν στόχο να σώσουν κυρίως τις τράπεζες (ελληνικές και ξένες). Προσπαθεί μάλιστα να ξεκαθαρίσει τι ακριβώς συνέβη με τις τράπεζες στην Ελλάδα, γιατί χρειάστηκαν τόσες ανακεφαλαιοποιήσεις, τι θα γίνει με τα «κόκκινα» δάνεια και ποιες οι προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπίσει το τραπεζικό σύστημα για την οριστική έξοδο από την κρίση.