Στις οικονομικές κρίσεις συνήθως οι πιο ευάλωτοι δηλώνουν και πιο αισιόδοξοι ότι θα έρθει γρήγορα η ανάκαμψη. Για αυτούς αποτελεί τη μόνη λύση. Θέλουν να δουν την πρόβλεψή τους σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Ειδικά στην περίπτωση που δεν έχουν εναλλακτικές. Οι ελληνικές τράπεζες ανήκουν στο αισιόδοξο κομμάτι της οικονομίας. Εχουν πατήσει από πολλές απόψεις στα πόδια τους. Εχουν κάνει σημαντικές προσπάθειες μετασχηματισμού τους. Οι διοικήσεις τους είναι ικανές. Στο Χρηματιστήριο οι μετοχές τους «σαρώνουν». Αλλά ως οργανισμοί έχουν και βαρίδια. Τα κόκκινα δάνεια είναι το σημαντικότερο πρόβλημά τους. Ή πιο σωστά το σημαντικότερο πρόβλημά μας. Οικονομία χωρίς χρηματοδότηση από τον τραπεζικό τομέα δεν υπάρχει. Οικονομική ανάκαμψη μιας χώρας, χωρίς ισχυρές τράπεζες, ούτε κατά διάνοια δεν μπορεί να υπάρξει. Χωρίς τράπεζες οχυρωμένες για την επόμενη μέρα μετά την πανδημία και τα λουκέτα που έρχονται. Στο σημείο αυτό καταγράφεται μια πρωτοφανής ολιγωρία. Διαχρονική, η οποία ωστόσο επιβαρύνει τη σημερινή κυβέρνηση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ