Από καιρό σε καιρό, με αφορμή κάποια δυσλειτουργία στη Δημόσια Εκπαίδευση, η εκάστοτε πολιτική ηγεσία παρεμβαίνει και αναφέρεται στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Κοινή επωδός όλων ανεξαιρέτως: «Οι εκπαιδευτικοί είναι υπεύθυνοι και πρέπει να αξιολογηθούν». Επειδή η θεωρία της «ανεπάρκειας των εκπαιδευτικών» χρησιμοποιείται τα τελευταία 30 χρόνια από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις, καλόν είναι να ρίξουμε μια ματιά στην εκπαιδευτική πραγματικότητα αυτής της περιόδου. Το 1997 και ύστερα από μια σκληρή διαμάχη με την ΟΛΜΕ για μισθολογικά ζητήματα, ο τότε υπουργός Παιδείας Γερ. Αρσένης κατήργησε την επετηρίδα ως σύστημα διορισμού και διακήρυξε ότι πλέον στη Δημόσια Εκπαίδευση θα μπαίνουν οι «καλύτεροι» εκπαιδευτικοί. Το σύστημα του γραπτού διαγωνισμού του ΑΣΕΠ ήταν ένα απάνθρωπο σύστημα, το οποίο καλούσε τους υποψηφίους εκπαιδευτικούς να διαγωνιστούν χωρίς προκαθορισμένη ύλη επί παντός του επιστητού. Στη δε κατηγορία του κλάδου ΠΕ04 (Φυσικοί, Χημικοί, Βιολόγοι, Γεωλόγοι) οι συνάδελφοι Φυσικοί π.χ. καλούνταν να διαγωνιστούν και σε ένα δεύτερο αντικείμενο, που δεν το γνώριζαν κατ’ ελάχιστο, δηλαδή και στη Χημεία ή τη Βιολογία. Κατ’ αντιστοιχία οι Φιλόλογοι καλούνταν να διαγωνιστούν σε δύο διαφορετικά αντικείμενα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή