Το διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα σε δύο συνόδους κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ενωσης θεωρείται από τους ιθύνοντες της Αθήνας, από το σύνολο των πολιτικών αρμοδίων για τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις, ως περίοδος μονομερούς ανακωχής. Εκτός από τις τρέχουσες παραβάσεις, παραβιάσεις, εμπλοκές στο Αιγαίο οι οποίες όμως απασχολούν σε αυτό το μεσοδιάστημα μόνο τους εμπλεκόμενους και γίνονται σπανιότατα θέμα στα κανάλια και στα λοιπά μέσα ενημέρωσης, τίποτε το σχετικό δεν ταράσσει την ηρεμία των Αθηνών. Λειτουργεί φυσικά σταθερά και αδιάκοπα η μηχανή παραγωγής καπνού απόκρυψης μεταφέροντας το εθνικό πρόβλημα στο πεδίο των χωρίς κόστος παραπλανητικών και καθησυχαστικών ειδήσεων. Η αέναη συζήτηση για εξοπλισμούς που μονίμως έρχονται χωρίς ποτέ να έρθουν και για «ισχυρά ραπίσματα» προς την Τουρκία, πότε από την Ουάσιγκτον, πότε από το Παρίσι και, ενίοτε, ναι, ακόμα και από το Βερολίνο, εξυπηρετούν αυτόν τον στόχο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή