«Είμαι φανατίλα κουκουέ: Κυψέλη, Κολωνάκι, Εξάρχεια»

Ο αείμνηστος σκηνοθέτης Νίκος Τριανταφυλλίδης έλεγε «λόγιο» τον συγγραφέα και μεταφραστή Γιώργο – Ικαρο Μπαμπασάκη. Για όποιον ξέρει τον δεύτερο, επιβεβαιώνει τον τεθνεώτα πρώτο. Ο Μπαμπασάκης, με προσήλωση σχεδόν θρησκευτική, εκλαμβάνει και έχει την Αθήνα ως το σκηνικό για τη συγγραφική του κατάθεση, ορμώμενος από εκείνην, αλλά και φωτίζοντας την. Μέλος μιας άτυπης παρέας πνευματικών ανθρώπων της Μεταπολίτευσης ζυμώθηκε στα μπαρ, στα ανταμώματα, στα συχνά events που διοργανώνει σε σύμπραξη με μουσικούς, εικαστικούς, αλλά και σε μια σχεδόν ασκητική πίστη στα γράμματα, στις μεταφράσεις, στην ποίηση. Συχνά γράφει σε λογοτεχνικά περιοδικά και επιθεωρήσεις, παρεμβαίνει δε με έναν λοξό και γόνιμο τρόπο στα εύφλεκτα κοινωνικά δίκτυα, αποκαλύπτοντας μερική από την αισθηματική και πνευματική του αγωγή, μακριά από μανιχαϊσμούς και πολιτικολογίες. Ο Γιώργος – Ικαρος Μπαμπασάκης σε ένα διάλειμμα μεταφράσεων και γραψιμάτων μάς δίνει μερικές απαντήσεις για επίκαιρα και μη θέματα από το διαμέρισμα – γραφείο του ή αστικό Αλαμούτ όπως το λέει ο ίδιος.