Είναι προφανές ότι όταν με το καλό τελειώσουμε με τον εφιάλτη της πανδημίας, και η ζωή μας αποκτήσει την κανονικότητα που είχε πριν εκείνη η νυχτερίδα – θυμάστε – της τη βαρέσει και φάει ένα φίδι στο μακρινό Ουχάν της Κίνας και μετά ένας ρέκτης του είδους καταναλώσει τη νυχτερίδα ψητή και τώρα κυνηγάει πεταλούδες στον παράδεισο, αφού κόλλησε τη γειτονιά του με κορωνοϊό και η γειτονιά εν συνεχεία κόλλησε ολόκληρη την υφήλιο, όταν λοιπόν τελειώσουμε με όλα αυτά, είναι σίγουρο ότι θα βγουν πολλά στη φόρα. Για όλους. Και για το κράτος και για το ΕΣΥ και – κυρίως – τους ανθρώπους που το στελεχώνουν. Και είμαι βέβαιος ότι θα αποτελέσουν μια καλή ευκαιρία για την κυβέρνηση να το αναβαθμίσει εκ βάθρων, και να πάψει να είναι παρακολούθημα μιας ξεχαρβαλωμένης κρατικής μηχανής, η οποία είναι πιο σκουριασμένη και από τις γραφειοκρατικές αλυσίδες που την κρατούν χρόνια τώρα δεμένη χειροπόδαρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή