Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να κοιτά κανείς πίσω. Εκείνα που προπαγανδίζονταν, μα τελικά δεν έγιναν. Οπως με το Brexit. Ηταν στα μέσα του 2016, τεσσεράμισι χρόνια πριν, όταν οι Αγγλοι ψήφισαν την έξοδο από την ΕΕ. Σε όλο το διάστημα πριν από την ψηφοφορία είχε εξελιχθεί μία καταιγιστική εσωτερική και διεθνής προπαγάνδα τρομοκράτησης των ψηφοφόρων. Μαύρες προβλέψεις έπεφταν από παντού: η χώρα θα πτωχεύσει, θα καταστραφεί, το ΑΕΠ της θα συρρικνωθεί δραματικά, η ανεργία θα την πνίξει, η απομόνωση θα είναι πρωτοφανής, το νησί θα μείνει μόνο του και θα μετατραπεί σε ένα είδος μεγάλης… Σπιναλόγκας: αυτό ήταν σε γενικές γραμμές το κλίμα για την επαύριο ενός δημοψηφίσματος στο οποίο όμως τελικά ο λαός της χώρας δεν τρομοκρατήθηκε και αποφάσισε την έξοδο. Η προπαγάνδα ήταν τέτοια που, το πρωί της επομένης και για καιρό μετά, υπήρξαν άνθρωποι που φοβόντουσαν σαν να ερχόταν πόλεμος με την ΕΕ. Και το ενδεχόμενο συζητήθηκε… σοβαρά από κάποιους. Μεταξύ των οποίων ήταν και ο πρώην πρωθυπουργός Κάμερον που προκάλεσε το δημοψήφισμα χωρίς να το θέλει. Ορισμένοι από αυτούς έσπευσαν μάλιστα να φύγουν από την Αγγλία, όσο… προλάβαιναν. Τι συνέβη όμως αμέσως τότε στην οικονομία; Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Αγγλίας, στον πρώτο μήνα μετά το δημοψήφισμα οι λιανικές πωλήσεις ενισχύθηκαν κατά 1,4%, σε σχέση με τον προηγούμενο, ενώ σε ετήσια αναγωγή η αύξηση έφτανε στο 5,9%. Το οικονομικό κλίμα στη χώρα ήταν πολύ καλύτερο από ό,τι ήταν πριν από το δημοψήφισμα…
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ