Αν κάνουμε την ανασκόπηση της δύσκολης χρονιάς που πέρασε, μια από τις λίγες φωτεινές στιγμές της ήταν η αλλαγή σκυτάλης στην ηγεσία των ΗΠΑ. Η περιπέτεια που ξεκίνησε το 2016, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη αντί της Χίλαρι Κλίντον, κλείνει και επίσημα σε περίπου έναν μήνα. Η νέα σελίδα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού μπορεί να αλλάξει την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην Ανατολική Μεσόγειο.

Κατά την τετραετία του Τραμπ, οι ΗΠΑ σταδιακά έχασαν τη θέση που για χρόνια κατείχαν στον παγκόσμιο χάρτη. Στην περίπτωση της Τουρκίας, η καλή προσωπική σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στον απερχόμενο πρόεδρο και τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν άφηνε στην Αγκυρα μεγάλο περιθώριο κινήσεων, της επέτρεπε να παρενοχλεί άλλα μέλη του ΝΑΤΟ και ενίοτε να παραβιάζει τους κανόνες καλής γειτονίας. Οι παρεμβάσεις ήταν λίγες και γίνονταν πάντα υπό πίεση.

Η Ελλάδα χρειάζεται το διαφαινόμενο comeback των ΗΠΑ. Χρειάζεται μια σοβαρή και σταθερά προβλέψιμη Αμερική, που διαφυλάσσει τα συμφέροντά της χωρίς να ξεχνάει τους συμμάχους της. Η παρεμβατικότητα των ΗΠΑ, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μπορεί να διασφαλίσει το στάτους κβο στην Ανατολική Μεσόγειο και να επιβάλει στις δύο πλευρές την επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων επί ίσοις όροις. Να συμβάλει, δηλαδή, σε αυτό που επιθυμεί η Αθήνα.

Αν κάτι μάθαμε από όσα συνέβησαν την περασμένη δεκαετία είναι ότι η σταθερότητα που χτίζεται επί χρόνια μπορεί εύκολα να καταρρεύσει μέσα σε λίγες ώρες. Η επαναφορά των ΗΠΑ δεν θα έρθει εν μιά νυκτί. Το πρώτο βήμα, όμως, έχει ήδη γίνει.