Δεν υπάρχουν καλά και κακά εγκλήματα. Δεν είναι πουθενά γραμμένο ότι οι «δικοί μας», είτε είναι ακροδεξιοί Ελληνοκύπριοι στη διάρκεια της εισβολής του 1974 είτε έλληνες νεοναζί στη διάρκεια των πολέμων της Γιουγκοσλαβίας, μπορούν να σφάζουν ανενόχλητοι και ατιμώρητοι. Κι εμείς οι υπόλοιποι να σφυρίζουμε αδιάφορα – αν δεν χειροκροτάμε – για να «μη δώσουμε επιχειρήματα στον εχθρό». Οι δολοφόνοι του Σανταλάρη είναι γνωστοί, όπως κι εκείνοι της Σρεμπρένιτσα. Και είναι χρέος των δικαστών, έστω κι ύστερα από είκοσι χρόνια, έστω κι ύστερα από πενήντα χρόνια, να αποδώσουν δικαιοσύνη. Οπως είναι χρέος των ιστορικών, των δασκάλων και των πολιτικών να αποτρέψουν τη λήθη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή